در ماه های اخیر مطالب فراوانی در قالب خبر و گزارش و هشدار پیرامون مسئله ی «فرونشست زمین» در ایران منتشر می شود. اما به تدریج باید در مورد «فرونشست کشور» صحبت کنیم. در سایه ی عملکرد حکومتی که به مثابه دشمن با مملکت رفتار می کند و به خاطر انفعال ملتی که ایران دیگر برایش چندان معنایی ندارد، به جایی رسیده ایم که هیچ نیروی نجات بخشی برای بیرون کشیدن میهنمان از تخریب و محو، موجود نیست.
به طور معقول و معمول یک کشور در خطر را یا باید حکومت آن نجات دهد یا مردم آن. در مورد وضعیت در خطرِ ایران، در شرایط فعلی، حکومت فقط آن را بدتر می کند و مردم فقط آن را نظاره می کنند. آن بخش از جمعیت خارج از کشور هم به زندگی روزمره ی خویش مشغول است و کاری به آینده ی ایران ندارد. فعالان سیاسی معروف به اپوزیسیون نیز آن قدر کم شمار و ناتوان هستند که توانایی کاری در این باره ندارند.
پس آینده ی تاریکی برای کشورمان در حال رقم خوردن است و تا اطلاع ثانوی، منجی معرفی شده ای در چشم انداز نیست. حال که نمی توان فاجعه را پیش گیری کرد لااقل باید آن را پیش بینی کرد تا شوک آن کمتر باشد. شاید هم قرائت فهرست بلاهایی که قرار است، با اندکی کم و زیاد، بر سرمان بیاید سبب بیداری برخی شود، شاید.
این فهرستی است از برخی از واقعیت هایی که به طور بالقوه در انتظار ایران هستند و اگر اتفاق خاصی یا اقدام مشخصی از جانب مردم ایران روی ندهد می توانند یکی بعد از دیگری در مدت زمان نه چندان دوری رخ دهند:
. به دلیل فرو نشست زمین میلیون ها ایرانی از خانه و کاشانه ی خود فرار کرده و به مناطق دیگری که ظرفیت پذیرایی از آنها را ندارد هجوم می آورند.
. به دلیل بی آبی و کم آبی، میلیون ها ایرانی قادر به زندگی در جایی که هستند را نخواهند داشت؛ آنها نیز به سوی مناطقی که نمی خواهند و نمی توانند پذیرای آنها باشند هجوم می آورند.
. به دلیل بروز کمبود مواد خوراکی و قحطی، میلیون ها ایرانی در معرض سوء تغذیه یا حتی گرسنگی منجر به مرگ قرار خواهند گرفت.
. به دلیل رکودِ اقتصاد، تعداد هر چه بیشتری از کسانی که کار و درآمدی داشتند بیکار شده و به صف میلیونی بیکاران بی درآمد خواهند پیوست.
. به دلیل گسترش بیکاری، فقر افزایش یافته و میلیون ها ایرانی به زیر خطر فقر کشیده خواهند شد.
. به دلیل گسترش فقر، امنیت اجتماعی از میان رفته و قتل و سرقت و خشونت گسترده و فراگیر خواهد شد.
. به دلیل نابسامانیِ معیشتی شدید، میلیون ها ایرانی توان زندگی حداقلی را از دست داده و دست به غارت و چپاول مغازه ها و شورش های کور پیاپی خواهند زد.
. به دلیل ضعف زیرساخت های کشور، فعالیت های مختلف اقتصادی و حمل و نقل یا تامین خدمات پایه زیر سوال خواهد رفت.
. به دلیل نبود سرمایه گذاری، بسیاری از زیر ساخت های کشور مانند نیروگاه ها، پالایشگاه ها و پل ها و جاده ها و سدها از کار افتاده و کشور به تدریج دچار نوعی از فلج نسبی و بازگشت به دوران پیشا صنعتی خواهد شد.
. به دلیل مشکلات تاسیسات زیربنایی، تامین آب و برق و گاز و سوخت برای مملکت ناممکن خواهد شد. سرما و قطع گاز می تواند جان هزاران نفر را بگیرد.
. به دلیل ضعف های امنیتی جدی، کلیه ی سیستم های مخابراتی، اینترنتی و یا الکترونیک کشور قابل هک کردن و از کار افتادن شده و در یک مقطعی این فاجعه ایران را به عصر پیشا برقی فروخواهد برد..
. به دلیل ضعف نظامی، کشورهای فراوانی در تدارک درهم کوبیدن قدرت نظامی مفلوک و ورشکسته ی رژیم ایران بوده و به موقع آن را در مدت کوتاهی نیست و نابود خواهند ساخت. اسرائیل رهبری این حرکت را بر عهده گرفته است.
. به دلیل بن بست مذاکرات هسته ای و افزایش خطر دستیابی ایران به بمب هسته ای مجموعه ی اقدامات سیاسی، اقتصادی و نظامی در حال آماده سازی و تدارک است و به موقع عملیاتی خواهد شد. تحریم و تهاجم در راهست.
. به دلیل عدم انعطاف رژیم، هیچ گونه چشم انداز تغییر و بهبود کلان در کار نیست و فضای وحشت و ناامیدی همراه با انفعال از درون جامعه را فلج کرده است.
. شمار هرچه بیشتری از ایرانیان به دلیل ناامیدی نسبت به آینده دچار روان پریشی و افسردگی شده و از کار و فعالیت و زندگی عادی دست کشیده اند.
. به دلیل افسردگی و روان پریشی، موج اعتیاد و خودکشی و اشکال مختلف رفتارهای خودتخریب گری در جامعه رواج پیدا کرده است.
. به دلیل شرایط بد، نسل جوان از ازدواج و فرزندآوری پرهیز کرده و جمعیت ایران در حال پیر شدن و کوچک تر شدن است.
. به دلیل عدم مدیریت صحیح همه گیری کرونا، این ویروس به طور گسترده در حال بیمارسازی جمعیت با عوارض دراز مدت و نیز مرگ و میر بی سابقه و تاریخی می باشد.
. به دلیل استقرار فضای انفعال، جامعه هر چه بیشتر در باتلاق ناامیدی فرورفته، کسانی که بتوانند، از ایران خارج می شوند و در غیر این صورت، با نوعی از تقدیرگرایی تسلیم شده و پذیرای انواع و اقسام مرگ های زودرس هستند.
. به دلیل ضعیف شدن کل کشور، دست های بیگانه در تدارک حمله ی نظامی گسترده و تجزیه ی ایران می باشند و شبح تبدیل ایران به ایرانستان هر روز نزدیک و نزدیک تر می شود.
. به دلیل ضعف های تاریخی و فرهنگی لایه های فرهیخته ی جامعه، نه ایده و پروژه ای برای ایجاد انگیزه ی حرکت جمعی دارند و نه خود باوری به این که می توانند کاری کنند. مسخ مذهبی و فروپاشی روانی لایه های مختلف جامعه را اخته و بی حس کرده است.
. به دلیل ضعف هایی که با خود یدک کشیده، اپوزیسیون مخالف رژیم نیز نمی تواند جامعه را فعال کرده و یا خود به نجات ایران بشتابد.
در چنین شرایطی می بینیم که جای امیدی برای نجات ایران نیست. کشورمان در معرض قحطی و شورش و فرونشست و جنگ آب و جنگ داخلی و حمله ی نظامی قرار دارد و تجزیه خواهد شد. از ایران چیز زیادی برجای نخواهد ماند. تخریب با خودتخریب گری ترکیب شده و هر نوع شانس معمول را برای توقف روند نابودسازی کشور از میان برده است.
تاکنون سه بار در دوران تهاجم اسکندر و تازیان و مغول ما تخریب را تجربه کرده بودیم اما همزمان تجزیه و محو را خیر. این بار هر دو را خواهیم داشت: تخریب و تجزیه. به نظر می رسد که برای نخستین بار باید تخریب سراسری توام با تجزیه ی کشور را تجربه کنیم تا ارزش آن چه داشته و از دست دادیم بدانیم. به ملتی تبدیل شده ایم که اول باید بسوزد تا بعد، شاید، از خاکستر خود برخیزد. اگر هم برنخیزد به تاریخ خواهد پیوست. این دیگر فرونشست زمین نیست، فرو نشست ایران است؛ فرونشست کشور است؛ فرونشست تمدن است.
آیا وقت تسلیم است؟
ساموئل بکت نویسنده ی معروف می گوید: «هرگز خسته نشو. هرگز تسلیم نشو. مهم نیست. باز تلاش کن. باز شکست بخور. بهتر شکست بخور.»
ما بازی انقلاب و تاریخ 43 ساله ی بعد از آن را باختیم. حال که نمی توانیم قبل از آن کاری کنیم، بگذار بعد از فروپاشی و فرونشست و تجزیه، تسلیم نشویم و برای سده های آینده باز هم تلاش کنیم. اگر باز شکست خوردیم، بهتر شکست بخوریم. تا شاید روزی، اگر همچنان کره ی زمین و بشریتی باقی باشد، ما هم، به عنوان ملت ایران، آزادی و پیشرفت را تجربه کنیم. این مسیر را پایانی نیست. #
————————————————
برای دنبال کردن برنامه های تحلیلی نویسنده به وبسایت تلویزیون دیدگاه مراجعه کنید: www.didgah.tv
برای اطلاع از نظریه ی «بی نهایت گرایی» به این کتاب مراجعه کنید:
«بی نهایت گرایی: نظریه ی فلسفی برای تغییر» www.ilcpbook.com
مقالات مرتبط
در همین مورد
